Ir al contenido principal

EU SI SON DE ESQUERDA, pois é o pensamento, ¿entendes?

1.-"Por fin, hay partidos de izquierda que plantean abiertamente y sin excusas que estamos en un fin de etapa, que este régimen no se sostiene, que hay que romper con el capitalismo directamente; no se esconden, no bajan la bandera, la adaptan sin renunciar a nada. Y son buenos porque tienen un carácter inclusivo, porque intentan romper con esa enfermedad de la izquierda que ha sido siempre la atomización hasta el ridículo (véase Frente Popular de Judea). Pero son buenos, sobre todo, porque salen a ganar, porque tienen la intención clara de abandonar ese pesimismo rancio, porque saben que no nos podemos permitir otra derrota. Si a mi me dicen, en alguna de aquellas manifestaciones de finales de los 90, que un partido de izquierda como Syriza podía claramente acceder al gobierno de un estado europeo, se me hubieran caído las lágrimas de emoción.”DANIEL BERNABÉ

2.-Hai xente á que lle repugna votar pola desesperanza ante a natureza de "a política de moitos políticos", hai xente que lles resulta absolutamente indiferente, unha parte votan en branco e así se sitúan críticamente, etc. É dicir, non é un grupo homologable.
Unha parte deles se entendesen que ás veces o voto tácticamente xoga e forte, e que votar só ten sentido se pomos o acento na loita, na loita e na confrontación tomando as rúas e prazas como única forma de cambiar as derrotas, se o visen así, algúns mais votarían.


3.-Pero imos ver...esta claro que o que sucedeu en Galicia é todo un acontecemento, que trae consecuencias. Os Tertulianos, esa seita de "aduladores e apologetas do poder establecido" tratan de sepultar continuamente o mais vivo, o que nos infunde esperanza. E Beiras como persoa é a imaxe dunha Galicia que se di, e achega e moito e neste caso, unha incandescente resposta a esa enorme pregunta que jamas abandónanos QUE FACER?

Efectivamente, algo esta sucedendo aquí e alá e o que non queira velo sera porque é cego ou ten intereses, investimentos neste ENORME SAQUEO E ESPOLIO Ao CAL NON VÉSELLE FIN.

4.-Dicen os dirixentes do PP: a mayoria absoluta(140.000 votos menos que no 2009) corrobora que o pobo entende e comprende as medidas que esta a tomar o Goberno)
ISTO É O COLMO DO CINISMO. COMO QUE SE ENTENDEN? SON IMPOSTAS SEN CONSENSO ALGÚN, E É O NORMAL, NINGUÉN SE DEIXA ROUBAR ATA A HUMILLACIÓN POR CONSENSO.
E non seais tan lerchos como para vervos lexitimados, non hai lexitimidade algunha en afundir na miseria a un pobo para enriquecer a unha minoria. De acordo?

¡¡¡¡¡AS URNAS NON PODEN LEXITIMAR O EXPOLIO AO QUE ESTAMOS!!!!!

5.- 

E así o vemos algúns,mais ou menos así.

É o mancar do PSOE, nada a lamentar, é un mancar que debia dar paso a unha escisión, escisión que tampouco se deu nos noventa, cousa que fose o natural logo da xestión da MALDITA RECONVERSION INDUSTRIAL DE FELIPE GONZALEZ, DOS GAL, Etc. E non se dá esa escisión pola propia natureza do PSOE: un partido de Poder, cuxo cemento o consituye os enormes intereses persoais dos que habitan a súa cúpula. 
Hoxe Rubalcava di que que non ai erros na politica do PSOE-PSG, que o problema foi a xente que non entendeu o mensaxe alternativo do partido.
Si isto non é a expresion de unha necia fuga hacia adiante que veñan os deuses e neguenmo.

6.- O BNG rectificou rapidamente e deixou de culpar a Beiras do seu pequeno ou gran mancar. E é o camiño correcto. A responsabilidade é deles, terán que ver cales son as formulacións mais anquilosados, aquelas "ideas" que agora son meros foxiles, ver que actitudes lles afastan dos ciudadanxs, etc. 
E ALTERNATIVA fai ben, segue un camiño correcto, non entrar ao trapo desas deas-clasificacións, xa retiradas, tratar de ser consecuentes coas ideas, o programa que lles levou ata o parlamento, coser cada día a súa voz ás voces que habitan as prazas e as rúas.

Apoiarse intimamente nos que lles votamos é garantía de non ser aducidos polo Poder. De manterse fieis aos ditames da xente que confiou neles.
E así non dar mais argumentos aos que aínda hoxe defenden, con boas razóns a abstención á hora de votar.
Eu particularmente creo que só na rúa, na praza, é posible alcanzar as metas que nos propomos. Desgastar este poder infame de saqueadores, administrado por unha clase política no seu maior parte totalmente supeditada aos seus designios.
ALTERNATIVA, é nova, ten memoria, é nacional e é cosmopolita, é de esquerdas, leva as demandas da rúa na súa composición, a súa practica debe estar marcada polo respecto á democracia participativa. 
É un camiño cheo de esperanza.
E nese camiño debe estar disposta sempre á unidade con todas as forzas de esquerdas. 

ALTERNATIVA GALEGA DE ESQUERDA, NON É NIN ANOVA NIN EU, NON É TAN SEQUERA A súa SUMA, É UNHA ALTERNATIVA NOVA, NA QUE ESTAMOS TODOS MAIS OS QUE NON ESTAN.
7.-"no soy de izquierdas ni de derechas. Soy de los de abajo, y lucho contra los de arriba."
Esta frase, este berro, esta idea esta perfectamente "xustificada" pola corrupción reinante, pola existencia dunha clase política que funciona como LEGITIMADORA dos poderes facticos, aos cales por certo ninguén elixe. Son a parte substancial do SISTEMA, deste SISTEMA CAPITALISTA, douscentos anos combatido pero que pervive, e hoxe mais que nunca mostrando o seu autentica natureza depredadora, a súa insaciable cobiza, a súa determinación a expoliar, a saquear, a esquilmar terra e corpo e almas, sen parar en medios. E os medios que emprega son cada vez mais destrutivos, mais violentos, e as democracias son realmente "unha vestimenta" demasiado enclenque para disimular o carácter brutal dos seus fins, dos seus obxectivos.

Neste momento é a miseria e a morte a súa materia prima mais cobizada, mais rendible. En realidade xa só é unha patoloxía. E asistimos sen ningunha dúbida ao seu fin, fin que farán o imposible para alargalo á conta de dor e sangue. 
Occidente, o capitalismo sementado por todas as partes, alcanza un punto de inflexión e iso é insoslayable.
Ben, ante tanta falacia, moitos son os que toman a determinación de non votar, de situarse fose do"sistema", cousa que doutra banda é totalmente imposible (os mais consecuentes en diferentes épocas fóronse ao campo, montaron comunas...). E adoptan, ou tomamos un "lugar" no que podriamos chamar "campo de batalla vertical", declarámonos de ABAIXO, somos os de ABAIXO, estamos ABAIXO. E iso con respecto aos de ARRIBA, os que estan ARRIBA, os poderosos saqueadores, Os FINANCEIROS ESPECULADORES, unha minoría.
Pero non é difícil ver algo absurdo nesta distribución de combate: entre ARRIBA E ABAIXO, hai unha distancia enorme que esta ocupada por unha multitude que se distribúe nun numero grande de "pisos", en niveis diversos, e que de forma progresiva, ascendente e descendente sente mais preto dos de ABAIXO ou mais preto dos de ARRIBA, e non saberemos onde senten que están, pois variase nun sen fin de combinacións.
SER DE ESQUERDAS ENTRAÑA UN PENSAMENTO, UNHA CONCIENCIA, un saber non só onde estas se non saber que queres e onde vas, e iso fainos estar preto duns e distantes doutros, pero non nunha relación ríxida se non flexible, tan flexible como a capacidade de albiscar con claridade, entender con lucidez crecente, que mundo habitamos.
UN É DE ABAIXO RESPECTO DUN QUE ESTA ARRIBA, O Al REVES. E SABEMOS QUE SEMPRE HAI ALGUÉN QUE ESTA MAIS ABAIXO O Que ESTA MAIS ARRIBA.


8.- conclusión ou pregunta, e pregunta:
o texto que a continuación insiro esta sacado do final dunha articulo escrito con sinxeleza e moito sentido comun, "Intentando ter unha perspectiva completa do bosque electoral"
"En resumidas contas, hai xente que se queixa de que o pobo non respondeu axeitadamente nestas eleccións, mais a min quedame unha dubida ¿Foi o pobo quen non respondeu ou foron as organizacións políticas tradicionais as que non souberon articular e xestionar a vontade popular? Si , como semella analizando os datos, a maioria da cidadanía galega non quería a maioria absoluta do PP, ¿ en que fallaron para non xestionar esta vontade de cara á derrota electoral do PP?"

                                                                                                               karlotti




Comentarios

Entradas populares de este blog

Elegia rota a Rafael Pillado, amigo, mestre, compañeiro e camarada

Elegia rota a Rafael Pillado, amigo, mestre, compañeiro e camarada Yo no me río de la muerte.  Sin embargo conozco su  blanca casa, conozco su  blanca vestimenta, conozco  su humedad y su silencio.  Claro está, la muerte no  me ha visitado todavía,  y uds. preguntarán: ¿qué  conoces? No conozco nada.  JAVIER HERAUD  “Jamás os dire ADIOS, a vuestra cita no faltare”  Es impagable este día eterno sin cielos troquelados  de una “fe adorable que el destino blasfema”  sin un solo dios verdadero  y sin las jaculatorias del miedo y la amargura  Una bandada roja de manos clandestinas  acompaña esta firme tristeza  sin embargo también ondean manteles blancos  de abrazos comestible  Hoy  un sueño que no duerme  se posa con toda la fatiga del mundo  en los ojos desorbitados de escuchar  como cedes la vida  su sonido de semilla  con el peso justo  la indomable sabiduría  por ejemplo, de amar de pie  sin concesiones  Hoy la ciudad tiene los pies fríos y toda ella es una roja periferia donde nadie

El fin del reinado mundial del petrodólar. (Fragmento de GEAB 72 (febrero 2013) - 2013-2015)

Fragmento de GEAB 72 (febrero 2013) - 2013-2015: El fin del reinado mundial del petrodólar Fragmento de GEAB 72 (febrero 2013) - 2013-2015: El fin del reinado mundial del petrodólar Luego, es muy evidente que el petróleo juega un papel primordial en toda esta historia. Cuando en enero de 2006, en el primer número de GEAB, anticipábamos la caída del Muro del Dólar, la analogía que se hizo fue entre el Muro de Berlín y la Cortina de Hierro que le permitieron al sistema soviético durar mucho tiempo, el Muro del Dólar protege a Estados Unidos. Pero a su vez éste Muro esta cimentado sobre el petróleo, esta materia prima tan estratégica que obliga al planeta a recurrir al USD para procurárselo. Mientras el petróleo se pague en USD, la demanda que se genera asegura el dominio de esta moneda. El hecho que la Unión Europea haya seguido a Estados Unidos en sus sanciones contra Irán, en lugar de pagar su petróleo en EUR, le viene bien. Pero la expansión de las rel

Huevos y Gallinas

Cumple, hoy y aquí, camarada Tovarich, redoble por bucólicas…Que un epigrama amargo sobre cualesquiera infamias nos coja a todos confesados… Me acuso, para el caso,  padrecito, de pertinaz gallina ponedora.   Reconstruiré un difuso recuerdo de mi primera infancia: veraneo en Villarmayor, Nr. Miño; tardes interminables, abrasadas, con olor a hierba recién cortada y manzana reineta. Soy capaz, todavía hoy, de visualizar la escena, cual si de una peli gore se tratase:   Exterior día.- La solana y, allá al fondo, el corral, avispero de plumas llameantes, moscardones zumbando y el estridente cacareo de las gallinas. Por la derecha, aparece un hombre con un hacha. De certero manotazo, se apodera, zas, de una huevona. Sus hermanas- y el gallo de la cresta colorada y dorados espolones -, tras segundo y medio de revuelo, continúan su  picoteo en busca de gusanos deslucidos. La cámara, en lento travelling, sigue al hombre del hacha, que, con su Mª Antonieta agarrada