Ir al contenido principal

Rompamos co seu xogo, construamos a alternativa: 1º de Maio.

AD | Noticia | rompamos co seu xogo, construamos a alternativa: 1º de maio


Enfrontámonos a unha das maiores ofensivas contra os dereitos e as condicións de vida da clase traballadora. Instaláronnos, dende hai anos, nunha situación de crise permanente que serve de xustificación para todo tipo de agresións e recortes de dereitos.

O paro creceu ata os 6 millóns de traballadores e traballadoras, e segue sumando, a resultas das decididas políticas de destrución de emprego impulsadas polo goberno ao ditado da patronal e das institucións financeiras internacionais, e funciona como coacción permanente para facilitar que os traballadores se preguen aos recortes de salarios e dereitos impostos pola patronal.

Unha débeda ilexítima, que non temos contraido, é axitada polas institucións europeas e os gobernos para xustificar os recortes e a desmontaxe dos servizos públicos máis básicos, e constitúese en mecanismo de chantaxe permanente contra os sectores máis débiles da sociedade.

O sistema político e económico que nos dominou durante os últimos 30 anos, fai augas e está en bancarrota, evidenciando de forma cada vez máis cotiá o seu feroz carácter de clase, e o conflito entre unhas políticas cada vez máis agresivas contra os sectores populares, practicadas de forma moi similar polas distintas opcións políticas cando alcanzan o goberno, e o discurso 'democrático' que serve para xustificalas.

A corrupción, que forma parte intrínseca deste sistema, esténdese polas principais institucións e faise máis evidente ante a dificultade de continuar as dinámicas especulativas que durante anos engraxaron o sistema e contentou aos distintos grupos de poder, ante a incapacidade de xerar novas burbullas especulativas que axitar como cenoria ante a clase traballadora para que continuemos sostendo o sistema.

Dende o goberno preténdese que este negro panorama instale nos sectores populares a deseperación, o medo e a parálise, os mellores aliados do poder.

Pola contra dende CNT, neste primeiro de maio, dicimos que é hora de dicir basta e de loitar, pero non podemos facelo dende a armazón sindical institucionalizada, imperante durante todos estes anos, cómplice durante anos das políticas que nos levaron á actual situación, asinante de sucesivos pactos para recortar os nosos dereitos e instalado na concertación e a cesión permanente, incapaz de enfrontar de forma contundente, sostida e coordinada ou sequera honesta, os ataques máis graves que, como traballadores, estamos a sufrir, atascado na súa dependencia do poder.


Por iso, este primeiro de maio, símbolo da dureza dos ataques que os traballadores sufrimos ao longo da historia, pero tamén da nosa resistencia e da nosa loita pola nosa emancipación, da nosa capacidade de organizarnos e de transformar esta sociedade, chamamos, dende a CNT, a reforzar as resistencias contra estas políticas, a afirmar a necesidade de organizarse doutro xeito, e a construír dende a unidade dos traballadores, ferramentas de loita e un movemento obreiro forte, eficaz e contundente na defensa dos dereitos das clases traballadoras.

Un primeiro de maio de 2013 no que avancemos para romper cunhas regras do xogo que non son as nosas, cambiemos o taboleiro e construamos dende xa a alternativa, dende a acción directa, a solidariedade, o apoio mutuo, a autoxestión, dende a autonomía radical fronte ao goberno e a patronal.

ESTE PRIMEIRO DE MAIO DE 2013, A LOITA CONTINÚA.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Elegia rota a Rafael Pillado, amigo, mestre, compañeiro e camarada

Elegia rota a Rafael Pillado, amigo, mestre, compañeiro e camarada Yo no me río de la muerte.  Sin embargo conozco su  blanca casa, conozco su  blanca vestimenta, conozco  su humedad y su silencio.  Claro está, la muerte no  me ha visitado todavía,  y uds. preguntarán: ¿qué  conoces? No conozco nada.  JAVIER HERAUD  “Jamás os dire ADIOS, a vuestra cita no faltare”  Es impagable este día eterno sin cielos troquelados  de una “fe adorable que el destino blasfema”  sin un solo dios verdadero  y sin las jaculatorias del miedo y la amargura  Una bandada roja de manos clandestinas  acompaña esta firme tristeza  sin embargo también ondean manteles blancos  de abrazos comestible  Hoy  un sueño que no duerme  se posa con toda la fatiga del mundo  en los ojos desorbitados de escuchar  como cedes la vida  su sonido de semilla  con el peso justo  la indomable sabiduría  por ejemplo, de amar de pie  sin concesiones  Hoy la ciudad tiene los pies fríos y toda ella es una roja periferia donde nadie

El fin del reinado mundial del petrodólar. (Fragmento de GEAB 72 (febrero 2013) - 2013-2015)

Fragmento de GEAB 72 (febrero 2013) - 2013-2015: El fin del reinado mundial del petrodólar Fragmento de GEAB 72 (febrero 2013) - 2013-2015: El fin del reinado mundial del petrodólar Luego, es muy evidente que el petróleo juega un papel primordial en toda esta historia. Cuando en enero de 2006, en el primer número de GEAB, anticipábamos la caída del Muro del Dólar, la analogía que se hizo fue entre el Muro de Berlín y la Cortina de Hierro que le permitieron al sistema soviético durar mucho tiempo, el Muro del Dólar protege a Estados Unidos. Pero a su vez éste Muro esta cimentado sobre el petróleo, esta materia prima tan estratégica que obliga al planeta a recurrir al USD para procurárselo. Mientras el petróleo se pague en USD, la demanda que se genera asegura el dominio de esta moneda. El hecho que la Unión Europea haya seguido a Estados Unidos en sus sanciones contra Irán, en lugar de pagar su petróleo en EUR, le viene bien. Pero la expansión de las rel

Huevos y Gallinas

Cumple, hoy y aquí, camarada Tovarich, redoble por bucólicas…Que un epigrama amargo sobre cualesquiera infamias nos coja a todos confesados… Me acuso, para el caso,  padrecito, de pertinaz gallina ponedora.   Reconstruiré un difuso recuerdo de mi primera infancia: veraneo en Villarmayor, Nr. Miño; tardes interminables, abrasadas, con olor a hierba recién cortada y manzana reineta. Soy capaz, todavía hoy, de visualizar la escena, cual si de una peli gore se tratase:   Exterior día.- La solana y, allá al fondo, el corral, avispero de plumas llameantes, moscardones zumbando y el estridente cacareo de las gallinas. Por la derecha, aparece un hombre con un hacha. De certero manotazo, se apodera, zas, de una huevona. Sus hermanas- y el gallo de la cresta colorada y dorados espolones -, tras segundo y medio de revuelo, continúan su  picoteo en busca de gusanos deslucidos. La cámara, en lento travelling, sigue al hombre del hacha, que, con su Mª Antonieta agarrada