Ir al contenido principal

Ence:60 anos máis? Unha reportaxe de Galiza Contrainformación

Ence:60 anos máis? Unha reportaxe de Galiza Contrainformación | Ollaparo. O universal é o local sen muros



Ence:60 anos máis? Unha reportaxe de Galiza Contrainformación

por Redacción

Segundo a Asociación pola Defensa da Ría, ENCE é un freo á economía da comarca pontevedrasa xa que destruiría directamente emprego desde que foi creada (dos 600 a menos de 300) e de forma indirecta porque ao destruir recursos naturais destruiría tamén os empregos derivados da pesca, do marisqueo , da actividade turística e do monte, e de forma inducida porque non hai empresas sustentábeis e limpas que veñan instalarse a unha comarca que atura desde hai décadas o estigma da contaminación

A reportaxe  abre coa paradoxal discurso de Jacobo Moreira (PP) pedindo á Ministra de Ambiente en xaneiro de 2015 que se “ponderen non os intereses da emprea (ENCE) mas o mellor para Pontevedra.  A seguir Antón Mera, actual presidente da Asociación pola Defensa da Ría (APDR),  cuestiona a eticidade dunha prórroga tomada por un presidente en funcións (Rajoy) totalmente desaparecido e derrotado  que debullaba que non ía sair presidente do goberno español concede unha prórroga de 60 anos . A APDR ten recorrido pola via administrativa con dous recursos : é a primeira vez que non a consideraron parte interesada, cando noutros procedimentos os tiveran en conta; e outro é porque esta decisión é inxusta e esta mal fundamentada. A ADR, que está a estudar o vieiro xudicial porque a decisión “roza como mínimo a preparicación”, també advoga por continuar presionando aos partidos políticos para que tomen a decisión para que no caso de chegaren ao goberno estatal podan revogar esta decisión.
A prórroga de 60 anos á celulosa hipoteca o futuro de Pontevedra, afima Antón Mera
O vídeo recolle declaracións  de veciños e veciñas e de Leonor González “Nene, ex presidenta da APDR que relata cando os arroaces entraban na ria, subindo desde Tambo até Ponte do Burgo, tal era a salubridade e riqueza faunística desta ria. A contaminación da celulosa de ENCE ten dous aspectos: o primeiro é a materia orgánica que verte directamente á ría, afectando na demanda biolóxica e química de oxíxeno, sólidos en suspensión, nitróxeno e fósforo teñen valores elevados que a Xunta permite; o segundo é a carga microbiolóxica moi elevada de coliformes fecais e escherichia coli. Quer dicir, a contaminación non deriva só dos verquidos domésticos mas dos da fábrica de pasta de papel.E como é que se dan os coliformes da produción de pasta de papel? No proceso danse as condicións idóneas para que proliferen este tipo de bacterias, xa que hai moitísima materia orgánica e altas temperaturas.
Segundo o médico alergólo Fernando Filgueira a renovación da concesión é unha “tomadura de pelo”. O cluster do papel non se pode desenvolver a serio, quedando apenas a produción primaria  de un pouco cartón e papel. Porén a desaparición de ENCE  melloraría as condicións de toda a ria para o marisqueo e o turismo, xunguido ao saneamento integral dos verquidos urbáns
Porque non respoden a Xunta e o goberno español a este clamor cidadá?
Polo conflicto de intereses. Isabel Tocino, exministra de medioamente, forma parte do consello de administración de ENCE xunto co tamén exconselleiro de medioambiente da Xunta de Galicia, Carlos del Álamo. A máis, o actual directo de ENCE en Pontevedra, Antonio Casal, está casado coa directora xeral de coordinación ambiental da Xunta de Galicia, que entre outras competencias inherentes ao seu cargo tén o de tramitar expedientes sancionadores ás empresas contaminadoras.

Galiza Contrainfo É unha iniciativa independente, non comercial e autoxerida de contra-información audiovisual galega direccionada a Ç”achegar o noso grao de area no campo do vídeo-activismo, apropiándonos das ferramentas que temos ao noso alcance […] e a posibilidade de utilizar e de experimentar criticamente os novos medios audiovisuais e as redes”

Comentarios

Entradas populares de este blog

Elegia rota a Rafael Pillado, amigo, mestre, compañeiro e camarada

Elegia rota a Rafael Pillado, amigo, mestre, compañeiro e camarada Yo no me río de la muerte.  Sin embargo conozco su  blanca casa, conozco su  blanca vestimenta, conozco  su humedad y su silencio.  Claro está, la muerte no  me ha visitado todavía,  y uds. preguntarán: ¿qué  conoces? No conozco nada.  JAVIER HERAUD  “Jamás os dire ADIOS, a vuestra cita no faltare”  Es impagable este día eterno sin cielos troquelados  de una “fe adorable que el destino blasfema”  sin un solo dios verdadero  y sin las jaculatorias del miedo y la amargura  Una bandada roja de manos clandestinas  acompaña esta firme tristeza  sin embargo también ondean manteles blancos  de abrazos comestible  Hoy  un sueño que no duerme  se posa con toda la fatiga del mundo  en los ojos desorbitados de escuchar  como cedes la vida  su sonido de semilla  con el peso justo  la indomable sabiduría  por ejemplo, de amar de pie  sin concesiones  Hoy la ciudad tiene los pies fríos y toda ella es una roja periferia donde nadie

El fin del reinado mundial del petrodólar. (Fragmento de GEAB 72 (febrero 2013) - 2013-2015)

Fragmento de GEAB 72 (febrero 2013) - 2013-2015: El fin del reinado mundial del petrodólar Fragmento de GEAB 72 (febrero 2013) - 2013-2015: El fin del reinado mundial del petrodólar Luego, es muy evidente que el petróleo juega un papel primordial en toda esta historia. Cuando en enero de 2006, en el primer número de GEAB, anticipábamos la caída del Muro del Dólar, la analogía que se hizo fue entre el Muro de Berlín y la Cortina de Hierro que le permitieron al sistema soviético durar mucho tiempo, el Muro del Dólar protege a Estados Unidos. Pero a su vez éste Muro esta cimentado sobre el petróleo, esta materia prima tan estratégica que obliga al planeta a recurrir al USD para procurárselo. Mientras el petróleo se pague en USD, la demanda que se genera asegura el dominio de esta moneda. El hecho que la Unión Europea haya seguido a Estados Unidos en sus sanciones contra Irán, en lugar de pagar su petróleo en EUR, le viene bien. Pero la expansión de las rel

Huevos y Gallinas

Cumple, hoy y aquí, camarada Tovarich, redoble por bucólicas…Que un epigrama amargo sobre cualesquiera infamias nos coja a todos confesados… Me acuso, para el caso,  padrecito, de pertinaz gallina ponedora.   Reconstruiré un difuso recuerdo de mi primera infancia: veraneo en Villarmayor, Nr. Miño; tardes interminables, abrasadas, con olor a hierba recién cortada y manzana reineta. Soy capaz, todavía hoy, de visualizar la escena, cual si de una peli gore se tratase:   Exterior día.- La solana y, allá al fondo, el corral, avispero de plumas llameantes, moscardones zumbando y el estridente cacareo de las gallinas. Por la derecha, aparece un hombre con un hacha. De certero manotazo, se apodera, zas, de una huevona. Sus hermanas- y el gallo de la cresta colorada y dorados espolones -, tras segundo y medio de revuelo, continúan su  picoteo en busca de gusanos deslucidos. La cámara, en lento travelling, sigue al hombre del hacha, que, con su Mª Antonieta agarrada