Ir al contenido principal

Amnistia Internacional acusa España de "restrinxir a liberdade de expresión e de reunión"

Amnistia Internacional acusa España de "restrinxir a liberdade de expresión e de reunión" | Ollaparo. O universal é o local sen muros





Amnistia Internacional acusa España de “restrinxir a liberdade de expresión e de reunión”

por 

O relatorio sobre a situación dos Dereitos Humanos no mundo 2017-2018 divulgado esta quinta-feira, salienta a violencia policial do 1 de Outubro de 2017 na Cataluña.

A ONG denuncia tamén que “os funcionarios encarregados de facer cumprir a lei que controlaron os protestos do 1 de outubro na Catalunya utilizaran forza excesiva contra manifestantes pacífics que se opuñan a unha operación policial. A policia disparou cartuchos “de fogueo e bolas de borracha, ferindo de gravidade a unha persoa, que perdeu a visión dun ollo”, en referencia ao caso de Roger Español.
O relatorio tamén expón que “en Madrid e Vitòria (País Basco), os tribunais prohibiran duas reunions públicas de apoio ao referendo e que o concello de Castelldefels (Catalunya)  ditou unha prohibición xeral do uso de espazos públicos  pola organización a favor ou en contra do referendo”.
Sobre o aprisionamento de Jordi Sánchez e Jordi Cuixart, presidentes da ANC e Òmnium, a  ONG denuncia que estan acusados de “sedición, un delito definido de maneira moi xeral”. A organización, mas non considera Sánchez e Cuixart presos políticos nen fai referència o relatorio ao aprisionamento  por enaltecemento do terrorismo. Amnistia afirma que “en moitos casos, as autoridades apresentaran acusacións contra persoas que tiñan expresado opinións que non constituian incitación a cometer un delito de terrorismo e que  inscreveran entre as formas de expresión permisíbeis de acordo ao dereito internacional dos dereitos humanos”. Cita como exemplos Cassandra Vera, condenada polos seus chíos sobre Carrero Blanco, e os titeriteiros de Madrid.
Alsasúa
Amnistia considera que o poder xudicial español continua “aplicando de xeito desproporcionado a lexislación antiterrorista”, no caso dos mozos de Alsasua, aprisonados por unha liorta nun bar coa Garda Civil.
Maltratos e torturas
AI tamén refire a solicitude de extradición desde  Suiza de Nekane Txapartegi, acusada de colaboración coa ETA, que  denunciou na ONU torturas e maltrato durante cinco dias que estivo reclusa en rexime de incomunicación nunha comisaría de policia de Madrid en 1999.  Critica que “as súas denuncias de tortura non se pescudaran pormenorizadamente” e alerta que “o Tribunal Constitucional admiteu  un recurso presentado polo goberno contra unha lei do Parlamento basco relativa ao recoñecimento e reparación das vítimas de violacións de dereitos humanos no País Basco”.
Violencia de xénero
Salienta a morte de 48 mortes (e  8 menores de idade) polas súas parellas ou exparellas na España en 2017.
Refuxiados non acollidos
O relatorio tamén recolle o incumprimento polo goberno español dos compromisos de acollida de refuxiados. Madrid non se responsabilizou de  15.888 solicitantes de asilo en aplicación do programa de reubicación de emerxència da UE e ao final de  ano tiñan reubicado apenas 1.328 de nacionalidade siriana.
Despexos
“Milleiros de persoas padeceran despexos forzosos sen garantias xudiciais axeitadas nen aloxamento alternativo polo Estado. Houbo  26.767 despexos por impago de alugueiro e 16.992 por execución hipotecària. O gasto público en vivenda continuou diminuindo, malia persistir unha grande demanda de vivenda accesibel”, afirma Amnistia, e lembra que en xullo o Comité de Dereitos Económicos, Sociais e Culturais da ONU admitiu unha denuncia contra o estado español por non ter fornecido aloxamento alternativo a unha familia.
Impunidade e memoria histórica
Amnistia critica o goberno español por “continuar fechando investigacións sobre crimes de dereito internacional cometidos durante a Guerra Civil e o Franquismo argumentando que os delitos denunciados -que incluen desaparicións forzosas e tortura- non podian ser pescudados por mor da lei de Amnistía e a prescripción de delitos”.
Descontentamento social
“Os espetros do ódio e do medo asombran actualmente as cuestións mundiais e poucos gobernos loitan polos dereitos humanos. En vez diso, líderes como al-Sisi, Duterte, Maduro, Putin, Trump e Xi minam, con indiferenza, os dereitos de millóns de persoas”, refere Salil Shetty, secretário-xeral da Amnistia Internacional.
Outros sinais de regresión citados no relatório incluen restricións ao direito ao protesto enFranza e tentativas de retirar dereitos às mulleres nos Estados Unidos, Rúsia e Polónia, por exemplo. Alén diso, a Amnistia Internacional avisa que os pasos atrás do presidente norte-americano, Donald Trump, en termos de dereitos humanos están a abrir un perigoso precedente.
Por outro lado, ainda segundo o documento, países como Austrália e Hungria, entre diversos outros, tratan os refuxiados e os migrantes “como problemas a ser evitados e non como persoas con dereitos que merecen a nosa compaixón”.
O relatório tamén salienta que “millóns de persoas en todo o Mundo enfrentan un crescente acesso precário a bens básicos, como vivenda, comida e servizos de saúde”. Nese sentido, a Amnistia Internacional avisa que, “a non ser que os gobernos traven as causas implícitas à pobreza e à desigualdade, a probabilidade de ocorreren traxédias humanas é enorme”

Comentarios

Entradas populares de este blog

Aumentan las renuncias de miembros del Gobierno de EE.UU. en protesta por la política de Biden respecto a Gaza | Democracy Now!

Aumentan las renuncias de miembros del Gobierno de EE.UU. en protesta por la política de Biden respecto a Gaza | Democracy Now! Amy Goodman y Denis Moynihan El ataque de Israel contra Gaza ha provocado protestas en todo el mundo, incluido Estados Unidos. Aunque últimamente la atención se ha centrado en las manifestaciones estudiantiles en los campus universitarios, también ha emergido otro movimiento de protesta: el de funcionarios del gobierno de Estados Unidos que se oponen a las políticas estadounidenses que están devastando Gaza y que ofrecen una crítica desde adentro del accionar de su gobierno. A pesar de esta ola de disenso interno, y aunque al mismo tiempo esté pidiendo un alto el fuego en Gaza, el presidente Joe Biden sigue proporcionando armas y cobertura diplomática a Israel. Lily Greenberg Call fue designada por Biden, a principios de 2023, como asistente especial de la jefa de gabinete del Departamento del Interior, pero renunció a su cargo el 15 de mayo de este año. En un...

Elegia rota a Rafael Pillado, amigo, mestre, compañeiro e camarada

Elegia rota a Rafael Pillado, amigo, mestre, compañeiro e camarada Yo no me río de la muerte.  Sin embargo conozco su  blanca casa, conozco su  blanca vestimenta, conozco  su humedad y su silencio.  Claro está, la muerte no  me ha visitado todavía,  y uds. preguntarán: ¿qué  conoces? No conozco nada.  JAVIER HERAUD  “Jamás os dire ADIOS, a vuestra cita no faltare”  Es impagable este día eterno sin cielos troquelados  de una “fe adorable que el destino blasfema”  sin un solo dios verdadero  y sin las jaculatorias del miedo y la amargura  Una bandada roja de manos clandestinas  acompaña esta firme tristeza  sin embargo también ondean manteles blancos  de abrazos comestible  Hoy  un sueño que no duerme  se posa con toda la fatiga del mundo  en los ojos desorbitados de escuchar  como cedes la vida  su sonido de semilla  con el peso justo  la indomable sabiduría...

La impunidad a los 43 años del Golpe de Estado de Uruguay

El Estado uruguayo comenzó a actuar en forma ilegítima desde la década del 60, cuando obreros y estudiantes enfrentaban una brutal represión. A partir del 27 de junio de 1973 el golpe institucional se consagra con la disolución del Parlamento, llevada a cabo por Juan María Bordaberry, que pasaría de Presidente de la República a dictador. A partir de ahí se ejerció ferozmente la violencia sistemática y generalizada donde se utilizó la fuerza de las armas y la anulación de los derechos de los ciudadanos, incluso el más básico: el derecho a la vida. Toda la sociedad, de una manera u otra, fue atrapada por las garras de la dictadura, salvo, aquellos que fueron cómplices o se beneficiaron con ella. La disolución de las Cámaras fue enfrentada por los trabajadores, los estudiantes universitarios y los sectores populares de todo el país. La misma madrugada que se gesta el golpe, la respuesta de la CNT no se hizo esperar, lanzó un manifiesto llamando a la ocupación de los lugares de trabajo...